ناسا با آماده‌سازی عناصر موشک فوق سنگین «سامانه پرتاب فضایی» خود، برای ماموریت «آرتمیس ۲» آماده می‌شود.
به گزارش وب ناسا و به نقل از سایتک‌دیلی، ماموریت «آرتمیس ۲»(Artemis II) ناسا با آماده‌سازی نهایی موشک بزرگ «سامانه پرتاب فضایی»(SLS) پیشرفت می‌کند. آداپتور مرحله‌ای «اوریون»(Orion) که برای اتصال کپسول اوریون به موشک و اطمینان یافتن از ایمنی پرتاب ضروری به شمار می‌رود، به یک نقطه عطف کلیدی رسیده است. سامانه پرتاب فضایی، جزء لاینفک هدف ناسا برای اکتشاف ماه است.
عناصر موشک فوق سنگین سامانه پرتاب فضایی برای ماموریت آرتمیس ۲ ناسا، در حال آماده‌سازی نهایی پیش از ارسال به «مرکز فضایی کندی» ناسا در فلوریدا هستند تا برای مونتاژ و فعالیت‌های پیش از پرتاب در سال ۲۰۲۴ آماده شوند.
آداپتور مرحله‌ای اوریون
گروه‌های حاضر در «مرکز پرواز فضایی مارشال» ناسا در آلاباما، اخیرا آداپتور مرحله‌ای اوریون را به منظور آماده‌سازی برای نصب دیافراگم آن چرخانده‌اند. آداپتور مرحله‌ای اوریون، یک ساختار حلقه‌ای است که کپسول اوریون را به «مرحله موقت رانش برودتی»(ICPS) موشک متصل می‌کند. این یکی از مراحل نهایی است که آداپتور پیش از آماده شدن برای رفتن به مرکز فضایی کندی پشت سر می‌گذارد. آداپتور پس از آماده‌سازی، با هواپیمای باری «سوپر گوپی»(Super Guppy) به مرکز فضایی کندی انتقال خواهد یافت.
ایمنی و عملکرد دیافراگم
«برنت گادز»(Brent Gaddes) سرپرست آداپتور مرحله‌ای اوریون در «اداره ادغام و تکامل فضاپیما/ محموله» مرکز پرواز فضایی مارشال گفت: دیافراگم یک ساختار ترکیبی و گنبدی‌شکل است که حجم بالای ICPS را از قسمت زیرین اوریون جدا می‌کند. این ساختار به عنوان یک مانع بین این دو عمل می‌کند و از تجمع گاز هیدروژن بسیار قابل اشتعال جلوگیری به عمل می‌آورد. هیدروژن می‌تواند از مخازن پیشران واقع در زیر کپسول اوریون فرار کند.
تکنسین‌های مرکز پرواز فضایی مارشال اخیرا کوچک‌ترین عنصر اصلی موشک را چرخانده‌اند تا یک قطعه حیاتی را نصب کنند. آداپتور مرحله‌ای اوریون که کپسول اوریون ناسا را به مرحله موقت رانش برودتی موشک متصل می‌کند، به طور کامل در مرکز پرواز فضایی مارشال ساخته شده است. دیافراگم به عنوان یک مانع برای جلوگیری از ورود گازهای ایجاد شده در پرتاب آرتمیس ۲ به کپسول عمل می‌کند.
نقش آداپتور در سامانه پرتاب فضایی
آداپتور که ارتفاع آن پنج فوت و وزن آن ۱۸۰۰ پوند است، کوچک‌ترین مولفه اصلی موشک سامانه پرتاب فضایی به شمار می‌رود که بیش از ۸.۸ میلیون پوند نیروی رانش را برای پرتاب چهار فضانورد حاضر در کپسول اوریون به دور ماه تولید می‌کند. آداپتور به طور کامل توسط گروه‌های مهندسی مرکز پرواز فضایی مارشال ساخته شده است.
ستون فقرات اکتشافات در اعماق فضا
ناسا در پروژه آرتمیس، برای فرود آوردن اولین زن و اولین رنگین‌پوست روی ماه تلاش می‌کند. سامانه پرتاب فضایی، بخشی از ستون فقرات ناسا برای اکتشافات در اعماق فضاست که با همراهی کپسول اوریون و ایستگاه فضایی «دروازه ماه»(Lunar Gateway) در مدار اطراف ماه و سیستم‌های فرود تجاری انسان تکمیل می‌شوند. سامانه پرتاب فضایی، تنها موشکی است که می‌تواند کپسول اوریون، فضانوردان و تجهیزات را در یک پرتاب به ماه بفرستد.
